
به نقل از پارلمان نیوز :
رضا سماواتى: آقاى محمود احمدىنژاد رئیسجمهور سهشنبه شب گذشته در نطقى تلویزیونى مواضع جدید خود پیرامون موضوعات مختلف را تشریح کرد. وى این بار به جاى تاکید بر 24 میلیون آراء خود بر40 میلیون رأىدهنده تاکید کرد و نه 13 میلیون که همه 40 میلیون نفر را منتقد وضع موجود دانست. در این نطق تلویزیونى سخنان قابل قبولى مطرح شد که باید از آنها قدردانى کرد اما سوالاتى نیز مطرح است که به برخى از آنها اشاره مىشود. آقاى احمدىنژاد گفت:« مطمئن هستم اگر امکانات فراهم مىبود بیش از این رقم در انتخابات شرکت مىکردند.»
اتفاقا اعتراض جریان اصلاحطلب و بویژه هواداران آقاى موسوى این است که رأى مردم در بسیارى از بخشها به درستى اخذ نشده است.
معضل کمبود تعرفه یا بسته شدن حوزههاى اخذ رأى از جمله موضوعاتى است که منتقدان طى هفتههاى اخیر به دفعات مطرح کردهاند و دستگاههاى اجرایى و نظارتى انتخابات آن را نپذیرفتهاند. باید از آقاى احمدىنژاد که کمبودهایى را در این بخش پذیرفته پرسید مسئول تامین امکانات جهت شرکت بیشتر مردم در انتخابات چه کسى و کدام دستگاه است؟ به راستى چرا پس از 30 سال از تشکیل نظام جمهورى اسلامى و برگزارى دهها انتخابات و آمادگىهاى گسترده که ادعا مىشد امروز از کمبود امکانات براى اخذ آراى مردم سخن به میان مىآید؟
ایشان در ادامه گفته است: «در هیچ جاى جهان مبانى استقرار حاکمیت در انتخابات به چالش کشیده نمىشود اما در این انتخابات براى هیچ کس هیچ محدودیتى در اظهارنظر، انتقاد و مدنظر قرار دادن، ایجاد نشده بود.» سوال این است که اولا مقایسه با سایر نقاط جهان براساس کدام مبانىصورت گرفته و ثانیا مبانى استقرار حاکمیت توسط کدام یک از نامزدها به چالش کشیده شد؟
به راستى کدام یک از نامزدها در اظهارنظر از آزادى کامل برخودار و حتى مبانى استقرار حاکمیت را در 30 سال گذشته به چالش کشید؟
وى افزود: «بیشترین فرصت و امکانات در اختیار رقباى رئیسجمهور منتخب بود.» درباره این سخن سوالى مطرح نمىشود و قضاوت درباره آن به عهده مردم است که بیشترین امکانات رسانهاى و پشتیبانى در اختیار کدام یک از نامزدها بود؟
آقاى احمدىنژاد در سخنان خود تصریح کرد: «برخى روساىجمهور سایر کشورها در تماس تلفنى با وى انتخابات ایران را ترازى از دموکراسى دانستهاند که بىنظیر بوده و الگویى براى همه دنیاست و تاکید مىکردند که این انتخابات منشأ تحولات بزرگ در منطقه و جهان خواهد شد.» روشن است که بسیارى از کشورهایى که تا به حال تبریک گفتهاند خود فاقد دموکراسى و یا حتى یک انتخابات فراگیر هستند و برخى نیز از دموکراسىهاى ضعیفى برخوردارند به همین علت بهتر است آقاى احمدىنژاد آن دسته که از آنها با عنوان بسیارى از همکاران و روساى جمهور کشورهاى جهان یاد شده است را معرفى کنند تا مردم آنها را شناخته و بیشتر با فضاى ذهنى آنها و نوع نگاهشان به ملت ایران و مقوله دموکراسى آشنا شوند.
آقاى احمدىنژاد رأى ملت ایران را به معنى تائید راه 30 ساله و چهار ساله اخیر دانسته است. در حالى که بخش مهمى از برنامههاى تبلیغاتى و مناظرههاى ایشان نقد 30 ساله گذشته بود. چگونه مىتوان با نقد تند نسبت به 30 سال گذشته و وعده تغییر آن را نیز تائید کرد؟
آقاى احمدىنژاد اذعان دارد که ملت ایران دریافتند این انتخابات کاملا پاک و سالم بود. اگر این چنین است پس دو راهپیمایى میلیونى مردم تهران و اعتراضات مختلف در سطح کشور و اللهاکبرهاى شبانه مردم توسط چه کسانى انجام شده است؟
اگر همه ملت سالم بودن انتخابات را پذیرفتهاند چرا وزارت کشور با راهپیمایى قانونى معترضان موافقت نمىکند تا تعداد اندک آنها براى همگان اثبات شود؟
آقاى احمدىنژاد گفته است:« کسانى که مدعى بودند حتى یک سند دال بر مخدوش بودن انتخابات ارائه نکردند.» واقعا از ایشان بعید است که از مکاتبات سه نامزد معترض با شوراى نگهبان بىخبر باشد و اگر از این مکاتبات و اسناد و شواهد ارائه شده اطلاع ندارد مىتواند از شوراى نگهبان یا از سه نامزد معترض بخواهد تا در اختیار ایشان نیز قرار گیرد.
آقاى احمدىنژاد در این نطق تلویزیونى وعدههایى هم داد از جمله درباره اجراى بدون ملاحظه عدالت و صیانت از حقوق و اموال ملت، هدفمند کردن یارانهها، اجراى طرح تحول اقتصادی، ساماندهى تولید، مسکن، اشتغال، مخالفت با برخورد پلیسى با متن مردم، تقویت آزادىهاى اجتماعی، مخالفت با تحجر و خلاصه خیلى وعدههاى دیگر که مجال پرداختن به آنها در این یادداشت نیست و فقط مىتوان براى تحقق آنها دعا کرد و به وعده آقاى احمدىنژاد امیدوار بود.
رضا سماواتى: آقاى محمود احمدىنژاد رئیسجمهور سهشنبه شب گذشته در نطقى تلویزیونى مواضع جدید خود پیرامون موضوعات مختلف را تشریح کرد. وى این بار به جاى تاکید بر 24 میلیون آراء خود بر40 میلیون رأىدهنده تاکید کرد و نه 13 میلیون که همه 40 میلیون نفر را منتقد وضع موجود دانست. در این نطق تلویزیونى سخنان قابل قبولى مطرح شد که باید از آنها قدردانى کرد اما سوالاتى نیز مطرح است که به برخى از آنها اشاره مىشود. آقاى احمدىنژاد گفت:« مطمئن هستم اگر امکانات فراهم مىبود بیش از این رقم در انتخابات شرکت مىکردند.»
اتفاقا اعتراض جریان اصلاحطلب و بویژه هواداران آقاى موسوى این است که رأى مردم در بسیارى از بخشها به درستى اخذ نشده است.
معضل کمبود تعرفه یا بسته شدن حوزههاى اخذ رأى از جمله موضوعاتى است که منتقدان طى هفتههاى اخیر به دفعات مطرح کردهاند و دستگاههاى اجرایى و نظارتى انتخابات آن را نپذیرفتهاند. باید از آقاى احمدىنژاد که کمبودهایى را در این بخش پذیرفته پرسید مسئول تامین امکانات جهت شرکت بیشتر مردم در انتخابات چه کسى و کدام دستگاه است؟ به راستى چرا پس از 30 سال از تشکیل نظام جمهورى اسلامى و برگزارى دهها انتخابات و آمادگىهاى گسترده که ادعا مىشد امروز از کمبود امکانات براى اخذ آراى مردم سخن به میان مىآید؟
ایشان در ادامه گفته است: «در هیچ جاى جهان مبانى استقرار حاکمیت در انتخابات به چالش کشیده نمىشود اما در این انتخابات براى هیچ کس هیچ محدودیتى در اظهارنظر، انتقاد و مدنظر قرار دادن، ایجاد نشده بود.» سوال این است که اولا مقایسه با سایر نقاط جهان براساس کدام مبانىصورت گرفته و ثانیا مبانى استقرار حاکمیت توسط کدام یک از نامزدها به چالش کشیده شد؟
به راستى کدام یک از نامزدها در اظهارنظر از آزادى کامل برخودار و حتى مبانى استقرار حاکمیت را در 30 سال گذشته به چالش کشید؟
وى افزود: «بیشترین فرصت و امکانات در اختیار رقباى رئیسجمهور منتخب بود.» درباره این سخن سوالى مطرح نمىشود و قضاوت درباره آن به عهده مردم است که بیشترین امکانات رسانهاى و پشتیبانى در اختیار کدام یک از نامزدها بود؟
آقاى احمدىنژاد در سخنان خود تصریح کرد: «برخى روساىجمهور سایر کشورها در تماس تلفنى با وى انتخابات ایران را ترازى از دموکراسى دانستهاند که بىنظیر بوده و الگویى براى همه دنیاست و تاکید مىکردند که این انتخابات منشأ تحولات بزرگ در منطقه و جهان خواهد شد.» روشن است که بسیارى از کشورهایى که تا به حال تبریک گفتهاند خود فاقد دموکراسى و یا حتى یک انتخابات فراگیر هستند و برخى نیز از دموکراسىهاى ضعیفى برخوردارند به همین علت بهتر است آقاى احمدىنژاد آن دسته که از آنها با عنوان بسیارى از همکاران و روساى جمهور کشورهاى جهان یاد شده است را معرفى کنند تا مردم آنها را شناخته و بیشتر با فضاى ذهنى آنها و نوع نگاهشان به ملت ایران و مقوله دموکراسى آشنا شوند.
آقاى احمدىنژاد رأى ملت ایران را به معنى تائید راه 30 ساله و چهار ساله اخیر دانسته است. در حالى که بخش مهمى از برنامههاى تبلیغاتى و مناظرههاى ایشان نقد 30 ساله گذشته بود. چگونه مىتوان با نقد تند نسبت به 30 سال گذشته و وعده تغییر آن را نیز تائید کرد؟
آقاى احمدىنژاد اذعان دارد که ملت ایران دریافتند این انتخابات کاملا پاک و سالم بود. اگر این چنین است پس دو راهپیمایى میلیونى مردم تهران و اعتراضات مختلف در سطح کشور و اللهاکبرهاى شبانه مردم توسط چه کسانى انجام شده است؟
اگر همه ملت سالم بودن انتخابات را پذیرفتهاند چرا وزارت کشور با راهپیمایى قانونى معترضان موافقت نمىکند تا تعداد اندک آنها براى همگان اثبات شود؟
آقاى احمدىنژاد گفته است:« کسانى که مدعى بودند حتى یک سند دال بر مخدوش بودن انتخابات ارائه نکردند.» واقعا از ایشان بعید است که از مکاتبات سه نامزد معترض با شوراى نگهبان بىخبر باشد و اگر از این مکاتبات و اسناد و شواهد ارائه شده اطلاع ندارد مىتواند از شوراى نگهبان یا از سه نامزد معترض بخواهد تا در اختیار ایشان نیز قرار گیرد.
آقاى احمدىنژاد در این نطق تلویزیونى وعدههایى هم داد از جمله درباره اجراى بدون ملاحظه عدالت و صیانت از حقوق و اموال ملت، هدفمند کردن یارانهها، اجراى طرح تحول اقتصادی، ساماندهى تولید، مسکن، اشتغال، مخالفت با برخورد پلیسى با متن مردم، تقویت آزادىهاى اجتماعی، مخالفت با تحجر و خلاصه خیلى وعدههاى دیگر که مجال پرداختن به آنها در این یادداشت نیست و فقط مىتوان براى تحقق آنها دعا کرد و به وعده آقاى احمدىنژاد امیدوار بود.
0 نظرشما در مورد این خبر چیست؟:
ارسال یک نظر